पृथ्वीनारायण शाह राष्ट्रको इतिहास हुन र इतिहास देशको चिनारी हो ।

हामी सबै एक हौँ ।

पौष २७ आधुनिक नेपाल उदयको सुरुवात  

पौष २७ नजिकिदै गर्दा गणतन्त्र पहिले को समय र गणतन्त्र पश्चात को नेपालको याद आउंछ । गणतन्त्र अगाडी पौष २७ लाई बडा महाराजधिराज पृथ्वीनारायण शाह को जन्मदिन भनि राष्ट्रिय बिदा दिइन्थ्यो तर जब गणतन्त्रले देशलाई गाज्न थाल्यो र राजाले आफ्नो गद्दी देश बाशिलाई हस्तान्तरण गरे तत्पस्चात शाह बंशको सबैथोक नेताहरु र तिनका कार्यकर्तालाई अप्रिय लाग्न थाल्यो । अनि देशको विकास गर्न त परै जाओस दलहरु शाह बंशको अस्तित्व बिनास गर्न हिडें जस्तो देखियो शाह बंशको नाम जोडिएको हरेक चिजको नाम फेरियो शाही अथवा royal आउने हरेक बस्तुको नाम परिवर्तन गरियो । त्यसपश्चात पृथ्वीनारायण शाहको स्वोरुप को पनि विभिन्न किसिमले ब्याख्या गर्न थालियो । 

साना तिन भुरे टाकुरे राज्यलाई एकीकरण गरि एउटा सिंगो नेपाल बनाउने पृथ्वीनारायण शाह कुनै समय देश को राष्ट्र निर्माता र राष्ट्र पिताको नामले इतिहासमा नेपालको उच्च व्यक्तित्व मानिन्थ्यो तर यो भन्दै मा ऐले नमान्ने भन्ने होइन । वास्तवमा चर्को जातीय र  क्ष्यत्रियवादले उनीप्रतिको यो गौरवलाई कुल्चन खोजिएको छ ।

हो कुनै हत्या राम्रो हुन सक्दैन तर त्यो त्यतिबेला सम्म सत्य हुन्छ जब कुनै पनि त्यस्तो परिस्थिति आइपर्दैन कि आफुलाई बचाउनु पर्ने होस् । म भन्दिन कि पृथ्वीनारायण शाहले मान्छे मारेर राम्रो गरे तर त्यो परिस्थिति र त्यो समयको ब्याख्या गर्नु पनि त्यतिकै आवस्यक हुन्छ जब हामी पृथ्वीनारायण शाह माथि औला उठौन्छौँ ।

इतिहास कहिलै पनि मेट्न सकिदैन र मेटिन खोजिनु पनि हुन्न  । इतिहास मेट्न खोज्नु नै राष्ट्र मेट्न खोज्नु हो इतिहास एउटा देशको चिनारि हो जसले त्यो देशको प्रतिनिधित्व गर्दछ । 

तपाई नै हेर्नुस विस्मार्क जो एक जर्मन शासक थिए उनीनै जर्मन एकीकरणको अभियन्ता हुन् तर उनलाई जर्मनमा सबैले सम्मान गर्छन किनकि उनि जर्मन इतिहासको एक मुख्य पात्र हुन् । यहाँ धेरै ऐतिहासिक पात्रहरु छन् जसले त्यो रास्ट्रको निर्माण गरेका थिए र  अहिले पनि पुजनीय छन् । तिनीहरु मध्य पृथ्वीनारायण शाह पनि एक हुन् जसले नेपाल राज्यको निर्माण गरे र हामीलाई नेपाली बनाए र म नेपाली हु भन्न सिकाए सबै जात र धर्मलाई एउटा फुलबारी संग दाँजे । पृथ्वीनारायण शाह कहिलै पनि जात मा भेदभाव राख्दैनन् भन्ने उदाहरण को एक प्रमुख उदहारण भनेकै हाम्रो देशको नाम नेपाल रहनु हो जुन नेवारी भाषा बाट आएको हो । काठमाडौँ माथि विजय गरे पश्चात उनले आफ्नो देशको नाम गोरखा राख्न सक्थे तर त्यसो नगरी काठमाडौँ नै रहन दिई नेपाल राखे जुन पृथ्वीनारायण शाह प्रति नराम्रो भाव राख्ने प्रति एउटा राम्रो उदाहरण हुन् सक्छ ।

 वास्तवमा हामी ऐले यस्तो नराम्रो जातीय र धार्मिक द्वन्दको विचमा छौं कि यो हाम्रो लागि ठुलो घातक हो । कोहि देशले अन्तरिक्ष यात्रा गर्यो त कोहि ले world cup जित्यो तर हामी भने खान छैन बस्न छैन हजारौं नेपालि खाडी मा मरिरहेका छन् । भएका जनशक्ति देश बाहिर छन् र देश रेमिटान्स र अरुको भिख बात चलिरहेको छ तर हामी नेपाली अझ अबुज छौं कि ……………। मलाई त कैले कहिँ के लाग्छ भने देशमा कोहि पनि नेपाली नागरिक छैन, छन् त केवल नेता कार्यकर्ता र गुन्डा गर्दी मात्र । के तपाई को यो देश प्रति केहि जिम्मेवारी छैन । यति सोच्नुस कि देश आमा हुन् । आमा को रक्षा गर्नु एउटा सन्तानको कर्तव्य हो र धर्म पनि ।

अब हामीले उठाउन सक्नु पर्छ कि नेपाल को इतिहास कसले मेट्न खोज्दै छ ? र हाम्रो खबरदारी हुन् पनि त्यतिकै जरुरि छ ।